یکشنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۱۰:۳۰
«علویجه اصفهان» را در قاب کتاب بشناسید/ از شب‌نشینی‌های طولانی تا سوابق تاریخی قنات و گله‌داری در علویجه

کتاب «علویجه اصفهان» تالیف علی قندهاری علویجه گزیده‌ای از مطالب گوناگون درباره شهر تاریخی علویجه، شهر دهق و روستاهای بخش مهردشت شامل جغرافیا، آداب و رسوم، تاریخچه فرهنگی، ورزشی، هنری، اقتصادی، اجتماعی و گویش‌های محلی است.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «علویجه اصفهان» نوشته علی قندهاری علویجه در چهار فصل تهیه و تنظیم شده است. فصل نخست این کتاب موضوعاتی همچون وجه تسمیه این شهر، ویژگی نژادی مردم علویجه (علوی سابق)، دین و زبان آنها، مشاهیر علمی و هنری و برخی از مهمترین حوادثی که در طول تاریخ بر این دیار گذشته را مورد بررسی قرار می‌دهد.

مولف درباره وجه تسمیه این شهر می‌نویسد: «عرب‌های مسلمانی که برای فتح اصفهان از مرز عراق وارد ایران شده‌اند از راه شهرستان گلپایگان وارد این منطقه شده و در بعضی از نقاط این منطقه ساکن شده‌اند. به همین مناسبت منطقه را عربستان نامیده‌اند. منطقه عربستان از گلپایگان تا علویجه امتداد دارد که طول این منطقه حدود 50 کیلومتر است. قسمتی از این منطقه اکنون از نظر تقسیمات کشوری تابع شهرستان گلپایگان است قسمت عمده آن تابع شهرستان نجف‌آباد می‌باشد. در سال 1372 عربستان نجف‌آباد به بخش «مهردشت» تغییر نام داده است. عده‌ای از این اعراب که تیره علویون بوده‌اند، در علویجه سکونت گزیده‌اند و این شهر را ه نام «علوی» نامیده‌اند.»

فصل دوم کتاب موقعیت جغرافیایی علویجه (علوی سابق) را مورد بررسی قرار می‌دهد. زمین‌شناسی منطقه علویجه، پوشش‌های گیاهی منطقه علویجه، آب و هوا، کشاورزی علویجه، شیوه آبیاری و تقسیم آب در علویجه، سوابق تاریخی قنات و گله‌داری در علویجه موضوعاتی است که در این فصل به آن پرداخته می‌شود.

نویسنده در فصل بعدی به تاریخچه فرهنگی و سیر تحولات این شهر می‌پردازد. در این فصل مراکز آموزشی شهر علویجه و آثار تاریخی این شهر معرفی می‌شوند. بخش دیگری از این فصل آداب و رسوم مردم این شهر در مناسبت‌های مختلف همچون عید نوروز، ایام محرم و شب یلدا را مورد بررسی قرار می‌دهد.

در بخشی از این فصل کتاب درباره شب‌نشینی‌های مردم علویجه می‌خوانیم: «در شهر علویجه از قدیم‌الایام شب‌نشینی مرسوم بوده است. به‌خصوص در فصل زمستان به علت شب‌های دراز و بیکاری دهقانان. در این مراسم از خشکبارهای محلی مثل کشمش، بادام، پرهلو و توت از یکدیگر پذیرایی می‌کردند که در اصطلاح محلی به آن شب‌چره می‌گفتند. شب‌نشینی‌ها طولانی و گاهی از نصف شب هم می‌گذشت که در بعضی فامیل‌ها تفاوت داشت. فامیل امینی شب‌نشینی‌های طولانی داشتند که به شب‌نشینی «محمد امینی» معروف بود.

فصل پایانی کتاب موقعیت بخش مهردشت را بررسی می‌کند. این فصل ویژگی کلی برخی از روستاهای بخش مهردشت مانند روستای حسین‌آباد، هسنیجه، خونداب، دُماب و گلدره مورد بررسی قرار می‌دهد و همچنین به موقعیت دو شهر علویجه و دهق می‌پردازد.

کتاب «علویجه اصفهان» تالیف علی قندهاری در 194 صفحه با شمارگان یک‌هزار نسخه و بهای 20 هزار تومان از سوی موسسه انتشاراتی نقش نگین روانه بازار نشر شد.

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 2
  • نظرات غیرقابل انتشار: 1
  • ۰۱:۲۲ - ۱۳۹۸/۱۰/۲۰
    سلام. دوست عزیز. علویجه اسنادمعتبرهست که غیرازتیره زرتشتیان که درحمله اعراب بیشترسمت کرون وسوران کروندمتواری شدن ودوباره بعدازآرامش نسبی اندکی برروی خرابه های شهرسوران که علویجه ایهاسورخاله .(سورخانه)میخوانندماندگاروباورودعلویون عرب ازفرزندان محمدحنفیه بنام اسحاق وچهارپسرش.حاج عباس.حاج رضی الله.حاج علی معروف به نغزه گوی علی عوحاج طاهر....وتعدادی عرب وزرتشتی ویهودی جی بزرگ که باراهنماییهای علویون مامورازطرف علی ع مسلمان شده بودند. به دستورامام حسن ع.از18نقطه ملوک اسلام. مخفیانه .درشبانگاه.ازراههای فرعی سمت کوفه بیایندجهت جنگ بامعاویه. چون ایران تحت حکومت اموی بودچهارمنطقه فعالین ومبلغان حقانیت علی ع شیراز.ری.جی.طبرستان.دستورامام راانجام دادندوهردسته همین حدودعلویجه فعلی تااصفهان بادریات معاویه زمین گیرمیشوند....که دربندعلویون معروف میشودودردوفرسنگی هردربنددوهوک که نام پایگاهای اموی بوده زیرنظربودند.فرمانده دهوک اموی عربستان جی.سنان ابن عنث بودکه درفتح ایران شرکت داشت وهنوزبه دهقیان اصیل حتی خودشان کوفی لغب دارند. غیرازهسنیجه . روستاهای بالادست دهوک اعراب شیعه بعدازامامت امام رضاهستندکه یعقوب لیث وال زیاربه این مکانهابانظارت دهوکیان ساکن میشوند. علی اباددرزمان به قدرت. رسیدن شیعه وصفویه فقط ازفراریان دهوک شکل گرفته. نامگذاری هرروستاونجات انهاازنوادگان سنان توسط شاه اسماعیل صورت میگیردو..... حتی جزیه وپول حق اب ازروستاییان شیعه میگرفتند.پایگاه تمارین نظامی کوفیان جایی است که اشتباهن کلمه فارسی میدانند.بلغوی. یعنی محل قوی کردن پسران عرب دهک....ابولغوی و..... البته مردمان علوی دورگه آریایی وعربند. حتی درقیام مختارازاین تبعیدگاه بندهارارسته وکمک مختارمیروندو...

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها