سرویس هنر خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا): شصتمین دوسالانه هنر ونیز ۲۰۲۴ در حال برگزاری است و تا ۲۴ نوامبر یعنی ۴ آذر سال جاری ادامه دارد. پاویون رسمی جمهوری اسلامی ایران با عنوان «بنی‌آدم اعضای یک پیکرند» به نمایش آثاری پرداخته است که بر محوریت مظلومیت کودکان غزه خلق شده‌اند و ایران تنها کشوری است که تمام آثارش حول محور مقاومت است. حساب رسمی این دوسالانه در اینستاگرام با انتشار ویدیویی از این پاویون، حال و هوای آن را به تصویر کشیده و نوشت: «این نمایشگاه مرزها را درنوردیده و تماشاگران را دعوت می‌کند تا وحدت انسانی را به تماشا بنشینند. این امر، گاهی از طریق تمهیداتی که مخاطب را در زمینه‌های مختلف قرار می‌دهد محقق می‌شود، گاه به‌واسطه فناوری‌های واقعیت مجازی که مرزهای فیزیکی را به چالش می‌کشند و گاهی از طریق آثار هنری بصری که به شکلی مبتکرانه و خلاقانه روایت‌های تازه‌ای را در این‌باره بیان می‌کنند.»
این پاویون که با آثاری از هنرمندان برجسته‌ای همچون مصطفی گودرزی، کاظم چلیپا، مرتضی اسدی، عبدالحمید قدیریان و غلامعلی طاهری و… تزیین شده است و به مخاطبان فرصتی می‌دهد تا با مشاهده آثار هنری که با تکنیک‌های مختلف هنری و سبک‌های متنوعی، با قسمت‌هایی از شعر محمود درویش ارائه شده‌اند، تأملی عمیق بر وضعیت انسانی و به‌ویژه رنج کودکان در غزه داشته باشند.
در این نمایشگاه، هنرمندان ایرانی با به کارگیری رسانه‌های نوین از جمله واقعیت مجازی و فناوری‌های پیشرفته، تلاش کرده‌اند تا پیام‌های خود را به شیوه‌ای تأثیرگذار به جهانیان منتقل کنند. آثار این نمایشگاه نه تنها روایت‌گر مظلومیت کودکان غزه هستند، بلکه تلاشی برای جلب توجه جهانیان به مسائلی نظیر جنگ، ظلم و پیامدهای آن بر نسل‌های جوان است.
گزارش‌های اولیه از بازدیدکنندگان پاویون ایران حاکی از استقبال گسترده و تأثیرگذاری عمیق این آثار بر مخاطبان بوده است. بسیاری از بازدیدکنندگان با تأکید بر پیام‌های انسان‌دوستانه این آثار، بر اهمیت توجه به مسائل اجتماعی و سیاسی جهان امروز و نقش هنر در بازتاب این مسائل تأکید کردند.
دوسالانه هنر ونیز یکی از معتبرترین و بزرگ‌ترین رویدادهای هنری جهان است که هر دو سال یک‌بار در ونیز برگزار می‌شود و یک شهر کوچک به این موضوع اختصاص پیدا می‌کند و آثار هنرمندان برجسته از سراسر جهان در آن به نمایش گذاشته می‌شود.
همزمان با برگزاری این نمایشگاه در ونیز امیر عبدالحسینی بازنمایشی از این نمایشگاه را در موزه هنرهای معاصر برگزار کرد که تنها تفاوت در اصل نبودن آثار بود.
گفتنی است؛ در ورودیه این نمایشگاه شعر فردوسی «بنی آدم عضای یک پیکرند، که در آفرینش ز یک گوهرند، چو عضوی به درد آورد روزگار، دگر عضوها را نماند قرار» به چهار زبان فارسی، انگلیسی، عربی و ایتالیایی نوشته شده است. و عبدالحسینی هدف خود را این‌گونه بیان کرده است: «وقایعی وجود دارد که احساس و ادراک می‌شود اما قابل بیان نیست. وظیفه هنرمند بازنمایی آن موقعیت است.» و این جمله نیز به چهار زبان ترجمه شده است.
نظر شما