به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، کتاب «نوآوری در حکمرانی آموزش عالی» با عنوان فرعی وضعیت نوآوری در نظام حکمرانی چند دانشگاه برتر ایران تألیف رضا مهدی و احمد کیخا در ۳۱۰ صفحه از سوی پژوهشگاه مطالعات فرهنگی، اجتماعی و تمدنی منتشر شده است.
دانشگاه‌ها بیش از هر نهاد اجتماعی دیگری، بر زیست بشری تأثیرگذارند و قدرت دموکراسی، رقابت‌پذیری اقتصادی، کیفیت زندگی، بهداشت، فرهنگ و هنر جوامع منوط به کیفیت حکمرانی علمی است. همچنین، کیفیت حکمرانی دانشگاه‌ها در زیست‌بوم محلی، منطقه‌ای، ملی و جهانی قابل تعریف، تنظیم و ارزیابی است. در حکمرانی علمی سه اصل اساسی باید مورد توجه همه شرکا و ذی‌نفعان باشد: تصمیمات باید برپایه رسالت روشن و ارزش‌های کانونی معطوف به زیست‌بوم اتخاذ شود، دانشگاه همسو با رسالت و ارزش‌های کانونی با جهان و محیط پیرامون سازگار گردد و برپایه ارزش‌های کانونی زیست‌بوم‌بنیان و حول محور رسالت و چشم‌انداز مشترک مشارکت‌های درونی و بیرونی تقویت شود.
این کتاب که محصول طرحی پژوهشی با عنوان «نوآوری در حکمرانی دانشگاههای برتر (سطح یک) ایران» است، با توجه به اهمیت و ضرورت تغییر و نوآوری در راهبری و حکمرانی آموزش‌عالی طراحی و تألیف شده است. در این کتاب، با مرور پیشینه علمی و تلفیق الگوی دانشگاه نوآور برتون کلارک و چارچوب راهنمای داشگاههای نوآور اروپا، یک چارچوب مفهومی در هفده بُعد برای فهم و ارزیابی نوآوری در نظام حکمرانی دانشگاهی توسعه داده شده است. در ادامه، دادهها و اطلاعات موردنیاز، از هشت دانشگاه برتر و سطح یک واقع در شهر تهران شامل دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشگاه علم و صنعت ایران و دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی، جمعآوری و بحث شده است.
دادههای واقعی نشان می‌دهد که دانشگاههای ایران بهطور عام و دانشگاههای برتر و سطح یک به طور خاص، علیرغم برخی مسائل و کاستیها و کژکارکردیها، از برخی تحولات مثبت و نوآوریهایی در مقیاس کوچک، متوسط و بزرگ و تدریجی و بنیادی برخوردارند. نوآوری دانشگاههای برتر و سطح یک ایران در حوزه حکمرانی، برپایه چارچوب مفهومی نوآوری در نظام حکمرانی دانشگاهی در ناحیه توصیفی «متوسط» ارزیابی شده است. از میان ابعاد و عناصر نوآوری در حکمرانی دانشگاهی، بُعد «راهبری هیئت امنایی»، دارای کمترین امتیاز در ناحیه توصیفی «وضعیت خیلی ضعیف» و بُعد «ساختار و تشکیلات» و بُعد «برنامهریزی و پایش» دارای بیشترین امتیاز در ناحیه توصیفی «وضعیت عالی» ارزیابی شده است.
این کتاب در سه فصل تنظیم و تدوین شده است. در فصل اول، اهمیت و ضرورت تغییر، تحول و نوآوری در حکمرانی آموزش‌عالی و دانشگاه‌ها و چالشها و مسائل آموزش‌عالی و دانشگاه‌ها بررسی و تبیین شده است. در فصل دوم، مفاهیم و الگوهای حکمرانی آموزش‌عالی و دانشگاهی و سوابق و پیشینه علمی موضوع، مرور و بحث شده است. در انتهای این فصل، یک چارچوب مفهومی برای مطالعه و ارزیابی نوآوری در حکمرانی دانشگاهی شامل هفده بُعد برای شناخت و فهم نوآوری در حکمرانی دانشگاهی طراحی شده است. در فصل سوم، براساس دادهها و اطلاعات گردآوری شده از هشت دانشگاه برتر و سطح یک ایران، برپایه چارچوب مفهومی نوآوری در حکمرانی دانشگاهی، وضعیت نوآوری این دانشگاه بررسی، تحلیل و تصویر شده است.
نظر شما